Kopytka i kopyteczka (z serem)

Jestem kluskojadką, mój mąż jest kluskojadem, mój syn jest kluskojadem i pewnie córka też będzie:).
Staram się nie gotować potraw mącznych zbyt często, ale jak mnie już weźmie ochota, to ciężko mi się opanować:).
Czasem mnie napadnie w środku nocy - dla wyjaśnienia, ja nadal piszę o kluskach:) i mam ochotę się zerwać, zagniatać, gotować, zajadać.
Na szczęście silna wola mi na to nie zezwala i robię to dopiero koło południa:) - te kluski znaczy się:).
Generalnie jak już to zrobię (zjem te kluski), to jest mi błogo i najchętniej pod kocykiem bym się gdzieś zaszyła, z książką dobrą i herbatką...i może jeszcze...bym sobie na kolację odsmażyła (ale z reguły nic nie zostaje...:)).
Składniki:

• 1 kg ziemniaków
• 2 szklanki mąki
• 200 g twarogu

Ziemniaki ugotować w mundurkach, w lekko osolonej wodzie. Ostudzić, obrać i zmielić lub dokładnie zgnieść ugniataczem do ziemniaków. 

Wymieszać z twarogiem i mąką. Z ciasta uformować wałki i kroić na tzw. kopytka.

Gotować w osolonej wodzie, 3 minuty od wypłynięcia. 

Podawać polane masłem z bułką tartą i posypane cukrem. Doskonale odnajdują się jako dodatek do sosów. 

Bardzo lubimy podsmażone na złoto.

W wersji dla maluchów gotować "kopyteczka":). Mniejsze wersje kopytek. 

My (bardzo mi - mamie, smakowała ta wersja:)) spożyliśmy z puddingiem czekoladowym. 

Można podawać maluchom od 10-go miesiąca życia.

Pyszne:)