Pieczone kasztany

Wiadomym jest, że najlepsze kasztany są na placu Pigalle:) i szczerze mówiąc do niedawna to właśnie wyłącznie z Francją mi się kojarzyły. Tam zresztą po raz pierwszy jadłam krem z kasztanów (nie smakował mi za bardzo:)). 
Te kasztany, które dzisiaj prezentuję przywieźli nam znajomi spod Mediolanu (zaopatrzyli nas również w kremy z kasztanów i mąkę kasztanową - przepisy z nią już wkrótce:)). 
Zresztą i u nas kasztany pojawiły się na ulicach. Jakieś cztery tygodnie temu miałam okazję nabyć porcję gorących kasztanów na Krakowskim Przedmieściu i z tego co wiem sprzedawano je również 1-go listopada pod Cmentarzem... (czyżby nowa świecka tradycja?). 

My w kasztanach się rozsmakowaliśmy, choć do kremu nadal za bardzo się nie przekonałam - po prostu jest za słodki (mdło-słodki). Za to jeszcze ciepłe, wyłuskiwane ze skorupek, pachnące - bardzo mi smakują. 

A przygotowanie kasztanów jest niezwykle proste. Należy wyposażyć się w owoce i ostry nóż. 
Owoce opłukać letnią, bieżącą wodą, wysuszyć i ostrym nożem naciąć na krzyż (cięcie wzdłuż od najwęższej części owocu i drugie w poprzek). 
Ułożyć na blaszce (ja wyłożyłam swoją papierem do pieczenia) i piec 20 minut w temperaturze 220 stopni. 
Lekko ostudzić i jeszcze ciepłe obierać ze skorupek i zajadać. 



A z ciekawostek: kasztan jadalny symbolizuje mądrą przezorność:)