Gofry I - z bitą śmietaną i truskawkami (czyli spełnienie marzeń:))

Najpierw kilka słów wyjaśnienia. Dlaczego gofry I? Bo wiem, że te są pierwsze, ale z pewnością nie ostatnie.
Dlaczego spełnienie marzeń? Bo zawsze marzyłam o własnej gofrownicy - choć było to marzenie z gatunku "już dawno można było spełnić", ale wiedziałam, że w momencie kiedy kupię przepadnę zupełnie. 
Bo ja gofry uwielbiam. Będąc w ciąży (zwłaszcza podczas wakacji) zjadłam ich...dobra, lepiej żebyście nie wiedzieli.... Dużo ich po prostu zjadłam. I nie znudziły mi się. Moje ulubione to z cukrem pudrem, ale te pierwsze musiały być bardziej uroczyste:). Poza tym ciężko sobie odmówić takiej wspaniałej wersji, gdy są truskawki (wyjątkowo słodkie w tym roku). Tak więc z obawą, że przytyję, ale szczęśliwa sezon gofrowy ogłaszam za otwarty!


Składniki (przepis z instrukcji gofrownicy):

• 2 szklanki mąki
• 2 szklanki mleka
• 2 jajka
• 1/3 szklanki oleju
• szczypta soli
• 1 łyżeczka proszku do pieczenia
• bita śmietana (30-36% z dodatkiem cukru pudru do smaku)
• truskawki

Białka z dodatkiem soli ubić na sztywną pianę. Pozostałe składniki zmiksować ze sobą i na koniec (przy pomocy łyżki) połączyć z białkami.

Truskawki umyć, odszypułkować i pokroić na połówki lub ćwiartki. 

Mój mąż kupił w pobliskim sklepiku 2 kg truskawek i jak widać włożył w ten zakup wiele serca:).

Schłodzoną śmietanę. Osobiście preferuję 30%, ale akurat w domu była 36%, ubić na szybkich obrotach, pod koniec ubijania dodać cukier puder do smaku.

Piec gofry zgodnie z instrukcją na opakowaniu gofrownicy i na jeszcze ciepłe nakładać bitą śmietanę i owoce. 

Bez obawy, z ciepłych gofrów spływa tylko śmietana w sprayu, serwowana przez wiele punktów sprzedających gofry (te radzę omijać szerokim łukiem).

Oczywiście takich z cukrem pudrem również nie mogłam sobie odmówić:).