Orecchiette

Niniejszym mam przyjemność zaprezentować Wam pierwszy makaron przygotowany równolegle z Aleksandrą prowadzącą blog Moja Toskania.
Pierwszy, ponieważ otwiera on nasz wspólny cykl Viva la pasta!
Chcemy pokazać Wam, że przygotowanie domowego makaronu jest proste - nie tylko w słonecznej Italii, ale i u nas w Polsce.
Nie ukrywam, że gdy po raz pierwszy zobaczyłam jak przygotowuje się orecchiette (uszka) to zwątpiłam, ale jak to mawiają nie święci garnki lepią:)
Jest z nim trochę zachodu, ale jeśli przygotowanie makaronu potraktujecie jako fajną zabawę to z pewnością się uda!

Makaron orecchiette przygotowuje się z 3 składników: semoliny, wody i soli. Nie dodaje się jajek.

Składniki:

• 500 g semoliny
• 225 ml ciepłej, przegotowanej wody
• łyżeczka soli

Do przygotowania makaronu użyłam miksera ze spiralnymi końcówkami. 

Ciasto miksowałam do momentu połączenia się wszystkich składników.

Po wyjęciu z miksera jeszcze przez chwilę trzeba je zagnieść. Powstanie bardzo miękkie i elastyczne ciasto. Pomagał mi mój ośmioletni syn i bardzo mu się ta czynność podobała:) To jak zabawa plasteliną:)

Ciasto należy podzielić na 4-5 części i z każdej z nich uformować wałek o grubości około 1 cm.

Następnie wałek należy pokroić na plasterki (grubość mniej więcej 5 mm).

Kciukiem (lub nożem) należy rozpłaszczyć każdy kawałek

a następnie wywinąć go "na lewą stronę". Uwaga: potrzeba do tego śliskiego blatu - na drewnianej desce się nie da:)

Zapraszam też do obejrzenia jak orecchiette formuje Ola (usłyszycie też poprawną wymowę tej nazwy:):

Z powyższej porcji wychodzi spora porcja makaronu (u nas wystarczył na 2 obiady (2 osoby dorosłe i 2 dzieci)). Makaron spokojnie można zasuszyć i zjeść w późniejszym terminie.
Pierwszego dnia podałam go z pokrojonymi w drobną kostkę i podsmażonymi na oliwie: papryką, pomidorem i czosnkiem oraz posiekaną świeżą bazylią (makaron należy gotować w lekko osolonej wodzie 5-6 minut, a następnie wymieszać z podsmażonymi warzywami, dodać sól i świeżo zmielony czarny pieprz oraz bazylię).

Ususzoną porcję makaronu (gotował się dłużej, około 18 minut) spożyliśmy z piersią kurczaka (upieczoną i pokrojoną w kostkę), z dodatkiem oliwy i parmezanem.

Viva la pasta!